در دور نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری بولیوی، رودریگو پاس از حزب دموکرات مسیحی با کسب حدود ۵۴٫۵۳٪ آرا، در برابر حریف راست‌گرای خود، خورخه «توتو» کیروگا که حدود ۴۵٫۴۷٪ آرا را به‌دست آورد، پیروز شد.
این نتیجه پایان دوره‌ای است که در آن حزب «حرکت به سمت سوسیالیسم» (MAS) پس از سال ۲۰۰۶ در قدرت بود.
اقتصاد بولیوی در حال حاضر در وضعیت دشواری است: تولید داخلی در نخستین نیمسال ۲۰۲۵ با کاهش ۲٫۴٪ مواجه بود، نرخ تورم به حدود ۲۳٪ در سپتامبر رسید، و تراز تجاری نیز منفی شده است.
پاس وعده داده است مدلی از «سرمایه‌داری برای همه» را اجرا کند که بر تمرکززدایی، رسمی‌سازی کار، کاهش مالیات و حذف موانع بوروکراتیک استوار است و تا زمان ساماندهی حساب‌های عمومی، قصد ندارد برای اجرای طرح‌ها به بدهی خارجی متوسل شود.
انتخاب پاس نه فقط تغییر چهره رئیسه‌جمهوری بولیوی، بلکه به گفته تحلیلگران، «طیفی» از چرخش بزرگ سیاسی را نشان می‌دهد: خروج از دو دهه حاکمیت چپ (Movimiento al Socialismo/MAS) و گرایش به سمت سیاست‌های اقتصادی بازارمحور و روابط بین‌المللی بازتر در عرصه سیاست خارجی، هر دو نامزد نهاییِ انتخابات (پاس و رقیبش خورخه «توت» کیروگا وعده بهبود روابط با آمریکا را داده‌اند و این نشانه آشکاری از تمایل بولیوی به نزدیک شدن به غرب پس از سال‌ها رابطه سرد است.
با این حال، پاس موضع نسبتا محتاط‌تر نسبت به رقیبش دارد— مثلاً او با سازمان‌هایی مانند (صندوق بین‌المللی پول) همکاری را رد نکرده ولی تأکید کرده «قبل از ثبات اقتصادی» تمایل ندارد تسلیم بسته نجات بزرگ شود.
در برنامه اقتصادی‌اش، پاز طرح‌هایی مانند کاهش یارانه سوخت را مطرح کرده اما به صورت تدریجی؛ او همچنین تاکید کرده بر جذب سرمایه‌گذاری خارجی با شرایطی که منافع ملی بولیوی را حفظ کند.
