دولت آرژانتین به رهبری خاویر میلِی، که با شعارهای لیبرتاریسم اقتصادی، کوچک‌سازی شدید دولت و آزادسازی بی‌سابقه بازارها به قدرت رسید، اکنون با چرخشی محسوس در رویکرد خود مواجه است. فضای سیاسی و اقتصادی داخلی و الزامات تعاملات بین‌المللی، عملاً دولت را وادار کرده از آرمان‌گرایی ایدئولوژیک فاصله بگیرد و به واقع‌گرایی اجرایی روی آورد.
تحلیل:
وضعیت فعلی دولت آرژانتین بیانگر محدودیت‌های عملی پروژه‌های سیاسی بر پایه شعارهای افراطی در زمینه آزادی اقتصادی و نفی ساختارهای سنتی قدرت است. مسیر پیش‌رو، یا به سمت نوعی از سازش نهادی و تنظیم‌گری واقع‌بینانه خواهد رفت، یا به سوی تنش و فرسایش سیاسی و اقتصادی بیشتر سوق پیدا خواهد کرد. تجربه کنونی آرژانتین می‌تواند هشداری جدی برای سایر کشورهایی باشد که در مسیر مشابهی از پوپولیسم اقتصادی و تمرکززدایی افراطی قرار گرفته‌اند.
